Materiał został sfinansowany ze środków pochodzących z 1,5% podatku dochodowego od osób fizycznych.
KRS 00000 44866
Rodzice często martwią się o rozwój dziecka, zwłaszcza gdy pojawiają się trudności w nauce, spadek samooceny czy problemy z koncentracją. W takich sytuacjach pomocna może być terapia kognitywna – podejście oparte na założeniu, że każdy człowiek ma zdolność do usprawniania swoich procesów myślenia i uczenia się.
Metoda ta, bazująca na modelu Instrumental Enrichment prof. Rouvena Feuersteina, w skrócie IE, poprawia funkcjonowanie poznawcze dziecka, zwiększa jego potencjał do nauki i rozwija umiejętność rozwiązywania problemów. Zrozumienie jej zasad może pomóc rodzicom skuteczniej wspierać rozwój swoich dzieci.
Sposób, w jaki myślimy i postrzegamy świat, wpływa na nasze decyzje, interakcje oraz ogólne samopoczucie. Terapia kognitywna IE pokazuje, że zmieniając schematy myślowe, możemy poprawić zarówno nasze emocje, jak i funkcjonowanie. Czy jednak dotyczy to także dzieci?
W ich przypadku jest to jeszcze istotniejsze, ponieważ to właśnie w pierwszych latach życia kształtują się mechanizmy myślowe, które będą im towarzyszyć w dorosłości. Dlatego rodzice mogą wykorzystać terapię kognitywną IE, aby pomóc dziecku w budowaniu pewności siebie oraz rozwijaniu pozytywnego i elastycznego sposobu myślenia.
Specjalistą, który może pomóc dziecku w zmianie schematów myślowych, jest terapeuta pracujący metodą IE (lista certyfikowanych terapeutów IE: https://pracowniatestow.pl/bazaie). Jednak wizyta u niego nie zawsze jest konieczna. Rodzic, jako najbliższa dziecku osoba, odgrywa kluczową rolę w kształtowaniu jego sposobu myślenia. To w dużej mierze od nas zależy, czy nasze dziecko wyrośnie na samodzielnego i pewnego siebie młodego człowieka. Aby to osiągnąć, warto wprowadzić do codziennego życia kilka dobrych praktyk.
Bądźmy otwarci na emocje dziecka i zachęcajmy je do ich wyrażania. Zamiast bagatelizować jego smutek czy lęk, pomóżmy mu zrozumieć, skąd się biorą te uczucia. Warto zadawać pytania, które skłonią je do refleksji:
Co pomyślałeś, kiedy to się stało?
Czy ta myśl na pewno jest prawdziwa? Może warto spojrzeć na to inaczej?
Najważniejsze to nauczyć dziecko, że trudne sytuacje można interpretować w różny sposób. Jeśli martwi się, że czegoś nie potrafi, pokażmy mu, że to szansa na naukę i rozwój. Z czasem to, co wydaje się trudne, stanie się łatwiejsze.
Słowa rodzica są ważne, ale to czyny mają największą moc. Dzieci uczą się przede wszystkim przez obserwację – śledzą nasze reakcje, sposób radzenia sobie z wyzwaniami i podejście do niepowodzeń. Warto więc zastanowić się, jak sami zachowujemy się w trudnych sytuacjach.
Każda porażka to okazja, by pokazać dziecku, że błędy są naturalnym elementem nauki. Zamiast mówić „Nie dam rady!”, lepiej wybrać „To trudniejsze, niż myślałem, ale spróbuję znaleźć rozwiązanie”. Taki komunikat kształtuje w dziecku wzorzec pozytywnego myślenia, który będzie mu towarzyszył przez całe życie.
Jeśli pozytywne myślenie ma mieć sens, musi być osadzone w realistycznym scenariuszu. Nie należy uczyć dziecka, że problemy rozwiązują się same, ale można analizować trudne sytuacje i wyciągać z nich pozytywy. Spójrzmy wspólnie na trudną sytuację i zastanówmy się:
Co poszło dobrze, nawet jeśli coś się nie udało?
Co można zrobić inaczej następnym razem?
Warto tutaj nastawić się na rozwiązania i pokazać, że chociaż trudności pewnie jeszcze nie raz spotkają dziecko, zawsze można znaleźć w nich naukę. Zachęcajmy też dziecko do prowadzenia dziennika wdzięczności, w którym zapisze trzy pozytywne rzeczy, które wydarzyły się każdego dnia. To sprawi, że szukanie pozytywów w życiu codziennym wejdzie w nawyk.
Dziecko powinno wiedzieć, że błędy są naturalną częścią nauki – popełniają je zarówno dzieci, jak i dorośli. Nikt nie jest nieomylny, a wiele sukcesów rodzi się właśnie z wcześniejszych niepowodzeń. Warto przypominać, że każda umiejętność wymaga czasu i wysiłku. Jeśli nauczymy dziecko postrzegać porażkę jako krok w procesie nauki, a nie ostateczną klęskę, pomożemy mu budować odporność i pewność siebie. Dzięki temu w przyszłości łatwiej poradzi sobie z wyzwaniami i nie zniechęci się przy pierwszych trudnościach.
Gry i zabawy to nie tylko świetna rozrywka, ale także doskonały sposób na rozwijanie umiejętności poznawczych dziecka. Poprzez rywalizację uczy się ono strategii, rozwiązywania problemów i wytrwałości. Co ważne, gry naturalnie wiążą się z przegrywaniem, a oswajanie się z porażką w bezpiecznym, zabawowym kontekście pomaga budować odporność psychiczną i elastyczność myślenia.
Warto regularnie sięgać po:
Gry planszowe rozwijające logiczne myślenie, np. szachy czy Dobble.
Ćwiczenia pamięciowe, takie jak wspólne układanie historyjek na podstawie obrazków czy zabawa „Co się zmieniło?”.
Gry wymagające planowania i koncentracji, np. układanie puzzli.
Pamiętajmy jednak, by nie pozwalać dziecku wygrywać za każdym razem – samodzielne pokonywanie trudności daje mu prawdziwą satysfakcję i motywuje do dalszej nauki.
Dajmy dziecku możliwość podejmowania decyzji. Nawet w drobnych kwestiach, jak wybór ubrania czy książki. To pomoże mu budować poczucie sprawczości. Zachęcajmy do samodzielnego ubierania się czy prostych prac domowych. Niezwykle ważną rolę odgrywa tutaj również pochwała rodzica. Doceniajmy starania, a nie efekty, a wkrótce zobaczymy więcej starań, zamiast zniechęcenia brakiem efektów. Dzięki temu dziecko uwierzy w siebie, a ta wiara stanie się schematem myślowym podpierającym jego samodzielność.
Terapia kognitywna IE może być cennym wsparciem w rozwoju dziecka, pomagając mu przezwyciężyć trudności na różnych etapach dorastania. Co więcej, jej metody mogą okazać się przydatne również dla opiekunów, wspierając ich w codziennych wyzwaniach wychowawczych. W jakich sytuacjach dziecko może odnieść z niej największe korzyści?
Jeśli dziecko ma trudności z zapamiętywaniem, rozwiązywaniem problemów czy radzeniem sobie z presją szkolną, terapia kognitywna może pomóc mu rozwijać pozytywne schematy myślowe. Dzięki temu szkolne porażki staną się okazją do nauki, a stopniowa poprawa wyników zmniejszy stres i presję.
Dziecko, które unika wyzwań w obawie przed porażką lub czuje się gorsze od rówieśników, może skorzystać z terapii poprzez pracę nad swoim sposobem myślenia. Zmiana postrzegania siebie i trudności pomoże mu zyskać pewność siebie i odwagę do podejmowania nowych działań.
Jeśli dziecko często odczuwa niepokój, np. przed zmianami czy nowymi wyzwaniami, terapia kognitywna może nauczyć je, jak patrzeć na trudne sytuacje z innej perspektywy. Dzięki temu zrozumie, że może kontrolować swoje reakcje i stopniowo oswajać lęk.
Nie tylko dzieci lękliwe i wycofane mogą skorzystać z terapii. Jeśli dziecko często wybucha gniewem, jest niecierpliwe lub zamyka się w sobie, lepsze zrozumienie własnych emocji pomoże mu nad nimi zapanować. Dzięki temu łatwiej odnajdzie się w relacjach społecznych i nauczy się radzić sobie z frustracją.
Terapia kognitywna IE to skuteczne narzędzie, które pozwala dziecku rozwijać elastyczność myślenia, budować odporność psychiczną i lepiej radzić sobie z wyzwaniami codzienności.
Jeśli zdecydujemy się na pracę ze specjalistą, możemy liczyć na dobre efekty, ale tylko pod warunkiem, że jesteśmy gotowi na wspólny wysiłek. Nie możemy oczekiwać pozytywnych zmian po kilku wizytach, jeżeli nie zadbamy o wdrożenie zaleceń w życiu codziennym.
Jak zatem wygląda to w praktyce? Proces terapii kognitywnej jest dostosowany do potrzeb dziecka. Na pierwszych sesjach terapeuta IE przeprowadza wywiad, aby zrozumieć problemy i cele. Podczas sesji stosowane są różne metody, takie jak:
Ćwiczenia wspierające myślenie logiczne i koncentrację
Rozmowy i praca z emocjami
Relaksacja i techniki radzenia sobie ze stresem
Należy pamiętać, że terapia jest skuteczna, gdy rodzice angażują się w proces, wspierają dziecko w realizacji ćwiczeń i wspólnie celebrują postępy. Pamiętajmy, że godzina w towarzystwie terapeuty to nic w porównaniu z naszą wspólną codziennością, podczas której oczy dziecka spoczywają właśnie na nas. Dla najlepszych efektów, stańmy się pozytywną zmianą, którą chcemy zobaczyć w naszym dziecku.
Terapia kognitywna jest skuteczną metodą wspierającą dzieci w budowaniu pozytywnych schematów myślowych, radzeniu sobie z trudnościami i rozwijaniu pewności siebie. Jako rodzice mamy znaczący wpływ na sukces tego procesu. Stosując proste strategie w codziennym życiu, takie jak rozmowy, wspólne ćwiczenia i okazywanie wsparcia, możemy pomóc dziecku w nauce bardziej konstruktywnego myślenia.
Pamiętajmy, że wszczepiając dziecku pozytywne schematy myślowe dzisiaj, inwestujemy w jego przyszłe umiejętności rozwiązywania problemów i panowania nad własnymi emocjami. Równocześnie rozwiązujemy też doczesne problemy, jak spadek samooceny, niepewność na nowym etapie nauki czy pogorszenie wyników szkolnych. Warto w tym celu zapoznać się z terapią kognitywną, a w razie potrzeby skonsultować ze specjalistą.
PAMIĘTAJ!
Najlepszą diagnozę postawi Twojemu dziecku specjalista, który je zobaczy i zbada. Sposobów na rozwiązanie problemu może być wiele, a każde dziecko jest inne. Doświadczony terapeuta będzie w stanie dobrać najlepszy i najskuteczniejszy sposób pomocy, dopasowany do potrzeb Twojego dziecka.
Przydała Ci się nasza porada?
Jeśli tak, to wspaniale! Powiedz o #MAMYNATORADĘ znajomym, udostępnij link w mediach społecznościowych, a jeśli możesz, przekaż 1,5% podatku na opracowanie kolejnych poradników:
KRS 00000 44866
cel szczegółowy: MAMYNATORADĘ
☞ Rozlicz PIT za 2024 z nami!
Nasza wirtualna poradnia pedagogiczna to miejsce w internecie, gdzie każdy rodzic uzyska BEZPŁATNĄ, profesjonalną poradę, opracowaną przez pedagoga, psychologa dziecięcego i logopedę. Platformę z poradnikami tworzą specjaliści z przedszkoli i szkół podstawowych, prowadzonych przez fundację Ogólnopolski Operator Oświaty oraz z Familijnej Poradni Psychologiczno Pedagogicznej we Wrocławiu.
Karolina Lenart
psycholog
Monika Sudoł
neurologopeda
Edyta Borowicz-Czuchryta
pedagog, dyrektor szkoły i przedszkola
Paulina Drzewicka
pedagog, trener TUS, wicedyrektor przedszkoli
Edyta Borowicz-Czuchryta
pedagog, dyrektor szkoły i przedszkola
Paulina Drzewicka
pedagog, trener TUS, wicedyrektor przedszkoli
Ewa Urbaniak
pedagog, nauczyciel wczesnej edukacji, trener TUS, dyrektor przedszkoli
Monika Sudoł
neurologopeda
Paulina Drzewicka
pedagog, trener TUS, wicedyrektor przedszkoli
Katarzyna Matuszak
psycholog, dyrektor szkoły i przedszkola
Monika Sudoł
neurologopeda
Małgorzata Rabenda
pedagog, dyrektor szkoły podstawowej
Małgorzata Rabenda
pedagog, dyrektor szkoły podstawowej
Katarzyna Matuszak
psycholog, dyrektor szkoły i przedszkola
Paulina Drzewicka
pedagog, trener TUS, wicedyrektor przedszkoli
Paulina Drzewicka
pedagog, trener TUS, wicedyrektor przedszkoli
Ewa Urbaniak
pedagog, nauczyciel wczesnej edukacji, trener TUS, dyrektor przedszkoli
Paulina Drzewicka
pedagog, trener TUS, wicedyrektor przedszkoli
Ewa Urbaniak
pedagog, nauczyciel wczesnej edukacji, trener TUS, dyrektor przedszkoli
Magdalena Paźniewska
oligofrenopedagog, specjalistka dziedziny dysleksji i dyskalkulii
Aleksandra Szumna
psycholog
Aleksandra Bielawa
pedagog, nauczyciel wychowania przedszkolnego
Edyta Borowicz-Czuchryta
pedagog, dyrektor szkoły i przedszkola
Karolina Lenart
psycholog
Magdalena Tomczyk
pedagog specjalny
Beata Rączka
pedagog, dyrektor przedszkoli
Olga Szymańska
pedagog, mediator, dyrektor przedszkoli
Paulina Drzewicka
pedagog, trener TUS, wicedyrektor przedszkoli
Katarzyna Matuszak
psycholog, dyrektor szkoły i przedszkola
Katarzyna Matuszak
psycholog, dyrektor szkoły i przedszkola
Joanna Głąbińska
pedagog, nauczyciel wychowania przedszkolnego
Sara Bloch
psycholog dziecięcy, trenerka TUS
Karolina Lenart
psycholog
Ewa Urbaniak
pedagog, nauczyciel wczesnej edukacji, trener TUS, dyrektor przedszkoli
Paulina Drzewicka
pedagog, trener TUS, wicedyrektor przedszkoli
Edyta Borowicz-Czuchryta
pedagog, dyrektor szkoły i przedszkola
Magdalena Paźniewska
oligofrenopedagog, specjalistka dziedziny dysleksji i dyskalkulii
Ewa Urbaniak
pedagog, nauczyciel wczesnej edukacji, trener TUS, dyrektor przedszkoli
Olga Szymańska
pedagog, mediator, dyrektor przedszkoli
Katarzyna Piśla
logopeda
prof. Andrzej Grzybowski
założyciel i prezes fundacji OOO
w latach 2001-2018
Magdalena Tomczyk
pedagog specjalny
Aleksandra Porębiak-Głos
psycholog
Aleksandra Porębiak-Głos
psycholog
Paulina Drzewicka
pedagog, trener TUS, wicedyrektor przedszkoli
Aleksandra Bielawa
pedagog, nauczyciel wychowania przedszkolnego
Aleksandra Porębiak-Głos
psycholog
Sara Bloch
psycholog dziecięcy, trenerka TUS
Beata Rączka
pedagog, dyrektor przedszkoli
Marta Czajkowska
neurologopeda, terapeuta miofunkcjonalny i pedagogiczny
Ewa Urbaniak
pedagog, nauczyciel wczesnej edukacji, trener TUS, dyrektor przedszkoli
Magdalena Paźniewska
oligofrenopedagog, specjalistka dziedziny dysleksji i dyskalkulii
Magdalena Paźniewska
oligofrenopedagog, specjalistka dziedziny dysleksji i dyskalkulii
Sara Bloch
psycholog dziecięcy, trenerka TUS
Beata Rączka
pedagog, dyrektor przedszkoli
Marta Czajkowska
neurologopeda, terapeuta miofunkcjonalny i pedagogiczny
Paulina Drzewicka
pedagog, trener TUS, wicedyrektor przedszkoli
Katarzyna Wyczółkowska
terapeutka pedagogiczna, trenerka TUS, terapeutka ręki
Kolejne porady w opracowaniu
KRS 00000 44866
cel szczegółowy: PORADNIARodzice, którzy mierzą się z problemami wychowawczymi, pedagogicznymi, a czasem również relacyjnymi z dziećmi porady szukają w pierwszej kolejności w internecie. To sposób najszybszy, jednak bardzo łatwo natknąć się na informacje niesprawdzone, nieskuteczne albo wręcz szkodliwe.
Wciąż również wielu rodziców - zwłaszcza w mniejszych miejscowościach - ma ograniczony dostęp do profesjonalnych porad pedagoga lub psychologa dziecięcego. Barierą bywa też wstyd przed opowiadaniem o swoich problemach obcej osobie.
Masz firmę? Prowadzisz biznes? Wesprzyj tworzenie Wirtualnej Poradni Pedagogicznej i zostań jej Mecenasem. Napisz lub zadzwoń do nas:
Kaja Reszke
+48 508 008 165
Bartłomiej Dwornik
+48 533 978 513
darowiznę przekazaną na cele statutowe Organizacji Pożytku Publicznego możesz odliczyć od podatku? Uzyskanie ulgi nie jest trudne - wystarczy pamiętać o kilku zasadach.
Zachowaj dokument poświadczający przekazanie darowizny. Może nim być wydruk potwierdzenia tradycyjnego przelewu z konta
Darowizna powinna być przekazana w roku podatkowym, który rozliczamy. Na przykład darowizna wykonana w trakcie 2024 roku uprawnia do uzyskania ulgi podczas rozliczania podatku w roku 2025.
Więcej na ten temat przeczytasz w broszurze
Ministerstwa Finansów
KRS 0000044866