Jak reagować na złość i histerię dziecka? - Wirtualna Poradnia Pedagogiczna - Ogólnopolski Operator Oświaty
Wirtualna Poradnia Pedagogiczna » Jak reagować na złość i histerię dziecka?

Jak reagować na złość i histerię dziecka?

https://operator.edu.pl/pl/wp-content/uploads/2023/03/katarzyna-wyczolkowska-wpp.png

Katarzyna Wyczółkowska
terapeutka pedagogiczna, trenerka TUS, terapeutka ręki
Familijna Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna



Histeria to najbardziej spektakularny sposób okazywania przez dziecko niechęci i braku akceptacji dla sytuacji, w jakiej się znalazło. Wyobraźnia podpowiada najczęściej stereotypowy obrazek: dziecko leżące na podłodze w sklepie, próbujące krzykiem i płaczem wymusić na rodzicu kupienie zabawki. To jednak stereotyp, bo złość i histeria mogą mieć setki różnych przyczyn i powodów oraz tyle samo sposobów ekspresji. Zetknęła się z nimi większość rodziców. I większość przyzna, że w takiej chwili trudno odpowiednio zareagować i opanować sytuację.

To jednak możliwe. Kluczem i podstawą jest… spokój. Nie dać się wyprowadzić z równowagi. Zgoda, to bardzo trudne, zwłaszcza kiedy sytuacji przyglądają się obcy ludzie. Jednak to jedyny sposób, żeby taką sytuację opanować i ograniczyć występowanie w przyszłości.

Dlatego warto spróbować. Jest kilka podstawowych zasad, o których warto pamiętać podczas wybuchu dziecięcej złości.

Ten pierwszy etap, pierwszą falę złości trzeba niestety… przeczekać. Co jakiś czas – spokojnym głosem – przypominajmy tylko dziecku, że jesteśmy obok i jesteśmy gotowi na rozmowę. Możemy zaproponować przytulenie się, ale sami nie zmuszajmy dziecka i nie próbujmy jego złości utulić. To może wywołać zachowanie agresywne.

Złość jest najgorszym doradcą

Stan emocjonalny rodzica udziela się dziecku. To prosta zasada, którą zawsze warto mieć z tyłu głowy. Dziecko błyskawicznie wyczuje zdenerwowanie rodzica. Nerwy i podniesiony głos wywołają efekt nakręcającej się spirali.

Mamy tendencję, żeby skupiać się w takiej sytuacji na sobie, na swojej własnej złości i chęci żeby dziecko jak najszybciej przestało. To naturalny odruch. Nie ma w nim nic złego. Jednak bardzo pomocna będzie świadomość, że to spokój i cierpliwość, choć niesamowicie trudne, będą powoli rozładowywać napiętą atmosferę.

Może się zdarzyć, że dziecko będzie chciało w napadzie złości sprowokować rodzica. Krzykiem, obrażaniem, a być może nawet próbowaniem uderzenia albo ugryzienia. W takiej sytuacji trzeba je oczywiście powstrzymać i spokojnym głosem zwrócić uwagę, dlaczego to robimy. Ważne: nie mów dziecku, że nie wolno mu czegoś robić. To nie zadziała. Lepszy skutek będzie miało zwrócenie uwagi na nasze odczucia:

Kiedy emocje zaczynają opadać, to moment, żeby zacząć rozładowywać napięcie. Teraz można powoli i spokojnie do dziecka mówić. Dać mu poczuć nasz spokój i wsparcie. Na przykład zaproponować przytulenie. Na tę chwilę czasem trzeba będzie poczekać kilka, czasem kilkadziesiąt minut. Wszystko zależy od dziecka i jego temperamentu. Cierpliwość jednak się opłaca. Choć to jeszcze nie koniec wyzwań dla rodzica.

Nauka na przyszłość i wyciąganie wniosków. Przez wszystkich

Opanowanie sytuacji i uspokojenie emocji nie zamyka sprawy. To ważne, żeby nie przejść nad nią do porządku dziennego. Żeby sytuacje nie powtarzały się w przyszłości, trzeba je mądrze z dzieckiem przepracować i wyciągnąć wnioski.

Kiedy dziecko jest już gotowe, żeby spokojnie porozmawiać o sytuacji, wykorzystajmy ten moment od razu. Jego złość miała jakiś powód. Poprośmy dziecko, żeby go nazwało. Żeby swoimi słowami wytłumaczyło, co najbardziej je zezłościło w całej sytuacji. To ważne dla kolejnego kroku. Do przeniesienia, odwrócenia sytuacji.

A co z konsekwencjami? Istotne, żeby pojawiły się od razu. Wtedy będą najskuteczniejsze i najbardziej zrozumiałe. Zwłaszcza młodsze dzieci, za kilka godzin najpewniej nie będą już pamiętać o tym, co się właśnie wydarzyło. Wyciąganie konsekwencji po takim czasie mija się z celem.

Dlatego jeśli do napadu złości doszło w sklepie, bo rodzic nie chciał kupić wymarzonej zabawki – wychodzimy ze sklepu. Bez tej zabawki. Kiedy przedszkolak awanturuje się na dywanie i popycha inne dzieci – idzie się bawić sam do stolika. Takie konsekwencje, ponoszone zaraz po niechcianym zachowaniu, pozwalają dziecku łatwiej zrozumieć zasadę przyczyny i skutku. Dają mu wyraźny, zrozumiały sygnał, że to, co właśnie się stało, było nieodpowiednie.

Czy profilaktyka wybuchów złości jest możliwa?

Co zrobić, żeby uniknąć, lub ograniczyć do minimum ryzyko ataku złości dziecka? Sytuacje, w których mogą się pojawić, trudno przewidzieć.

Rozmawianie, słuchanie tego co dziecko ma do powiedzenia oraz własny, dobry przykład też będą przynosić efekty. Ważna, wręcz kluczowa jest konsekwencja. A jeśli mądrze przepracujemy z dzieckiem pierwszy napad złości lub histerii, kolejny będzie łatwiejszy do opanowania. Albo nie pojawi się wcale.

Jednak jeśli dziecko ma tendencje do częstych, albo nieuzasadnionych napadów złości, lub ma trudności z opanowaniem, a nawet nazwaniem swoich emocji, warto poprosić o pomoc specjalistę. Rozmowa z psychologiem dziecięcym – na przykład psychologiem szkolnym, albo w przedszkolu – pomoże w określeniu przyczyn i znalezieniu skutecznej drogi do rozwiązania problemu. To żaden wstyd, zwrócić się pomoc. Jej celem jest poprawa komfortu życia dziecka i wspieranie prawidłowego rozwoju. Dla każdego rodzica to przecież najważniejsze.

* * *

PAMIĘTAJ!
Najlepszą diagnozę postawi Twojemu dziecku specjalista, który je zobaczy i zbada. Sposobów na rozwiązanie problemu może być wiele, a każde dziecko jest inne. Doświadczony terapeuta będzie w stanie dobrać najlepszy i najskuteczniejszy sposób pomocy, dopasowany do potrzeb Twojego dziecka.

Przydała Ci się nasza porada?
Tak możesz wesprzeć opracowanie kolejnych


Wirtualna Poradnia Pedagogiczna

to miejsce w internecie, gdzie każdy rodzic będzie mógł uzyskać BEZPŁATNĄ, profesjonalną poradę pedagoga, psychologa dziecięcego i logopedy. Platformę tworzą specjaliści z placówek prowadzonych przez fundację Ogólnopolski Operator Oświaty i z Familijnej Poradni Psychologiczno Pedagogicznej.




Beata Rączka
pedagog
dyrektor przedszkola

Dziecko kłamie. Jak reagować, jak je oduczyć?


#pedagog #przedszkole

NOWA PORADA



Sara Bloch
psycholog dziecięcy, trenerka TUS

Obowiązki dziecka w domu. Jak ich nauczyć? Od kiedy je wprowadzać?


#psycholog #pedagog #przedszkole

NOWA PORADA



Teresa Bysiec
terapeutka integracji sensorycznej,
pedagog specjalny

Dziecko nie lubi się przytulać. Co robić?


#pedagog #terapeuta #przedszkole


Katarzyna Wyczółkowska
terapeutka pedagogiczna,
trenerka TUS, terapeutka ręki

Jak reagować na złość i histerię dziecka?


#pedagog #przedszkole #szkoła


Marta Czajkowska
logopeda, pedagog

Co robić, kiedy dziecko spędza za dużo czasu przed telewizorem, komputerem albo z telefonem?


#pegadog #terapeuta #przedszkole

Jak uspokoić małe dziecko?


#psycholog #przedszkole #żłobek

w przygotowaniu



Teresa Bysiec
terapeutka integracji sensorycznej,
pedagog specjalny

Dziecko nie lubi brudzić rąk. Czy mam się martwić?


#pedagog #terapeuta #przedszkole

Jak rozpoznać objawy dysleksji?


#psycholog #terapeuta #szkoła

w przygotowaniu

Dziecko ma problem z zasypianiem. Co robić?


#pedagog #przedszkole #szkoła

w przygotowaniu


Kolejne 90 porad w opracowaniu


Wesprzyj opracowanie nowych porad do Wirtualnej Poradni Pedagogicznej

Przekaż datek na Poradnię

Dorzucaj grosz do grosza

Wspieraj Poradnię cyklicznie, niewielkimi kwotami.
Wspieraj regularnie

Wspieraj przez GGwallet

Kliknij, lub zeskanuj QR kod w aplikacji mobilnej Twojego banku
Testujemy nowoczesne rozwiązania dla fundacji wspólnie z kultowym, polskim komunikatorem GG!

Podaruj1,5% podatku

Przekaż 1,5% podatku
Ogólnopolski Operator Oświaty

KRS 00000 44866




Patronat honorowy

Patronat Honorowy Prezydenta Poznania

Patroni medialni

Patronat medialny all4mom.pl - wszystko dla mam Patronat medialny Reporterzy.info


Rodzice, którzy mierzą się z problemami wychowawczymi, pedagogicznymi, a czasem również relacyjnymi z dziećmi porady szukają w pierwszej kolejności w internecie. To sposób najszybszy, jednak bardzo łatwo natknąć się na informacje niesprawdzone, nieskuteczne albo wręcz szkodliwe. 

Wciąż również wielu rodziców - zwłaszcza w mniejszych miejscowościach - ma ograniczony dostęp do profesjonalnych porad pedagoga lub psychologa dziecięcego. Barierą bywa też wstyd przed opowiadaniem o swoich problemach obcej osobie.

Chcemy to zmienić!

Familijna Poradnia Psychologiczno Pedagogiczna

Masz firmę? Prowadzisz biznes? Wesprzyj tworzenie Wirtualnej Poradni Pedagogicznej i zostań jej Mecenasem. Napisz lub zadzwoń do nas:

Kaja Reszke, Ogólnopolski Operator Oświaty

Kaja Reszke
+48 508 008 165

Bartłomiej Dwornik, Ogólnopolski Operator Oświaty

Bartłomiej Dwornik
+48 533 978 513


fundacja Ogólnopolski Operator Oświaty
[email protected]
Napisz do OOO na GG

Czy wiesz, że...

darowiznę przekazaną na cele statutowe Organizacji Pożytku Publicznego możesz odliczyć od podatku? Uzyskanie ulgi nie jest trudne - wystarczy pamiętać o kilku zasadach.

Zachowaj dokument poświadczający przekazanie darowizny. Może nim być wydruk potwierdzenia tradycyjnego przelewu z konta

Darowizna powinna być przekazana w roku podatkowym, który rozliczamy. Na przykład darowizna wykonana w trakcie 2023 roku uprawnia do uzyskania ulgi podczas rozliczania podatku w roku 2024.

Więcej na ten temat przeczytasz w broszurze
Krajowej Informacji Skarbowej


Wspieraj projekty fundacji Ogólnopolski Operator Oświaty

Przekaż darowiznę

Zostań patronem

Wspieraj systematycznie, niewielkimi kwotami.

Wspieraj regularnie

Wspieraj przez GGwallet

Kliknij, lub zeskanuj QR kod w aplikacji mobilnej Twojego banku
Testujemy nowoczesne rozwiązania dla fundacji wspólnie z kultowym, polskim komunikatorem GG!

Przekaż 1,5% podatku

Przekaż 1,5% podatku
Ogólnopolski Operator Oświaty

KRS 0000044866



Nasi Partnerzy

Nokia Kulczyk Foundation Fundacja Banku Ochrony Środowiska Grycan Fundacja Santander Raiko UNICEF Wspólnie UNICEF Gdańsk Fundacja Gdańska Synapia EiSystem Kraina twórczości World Central Kitchen Newspoint talkersi TIM.pl +
Dołącz do
Partnerów fundacji